Мнозинството от българите заявяват, че вярват на националните медии, но до определена степен. Това показва ново изследване на световната асоциация „Галъп интернешънъл“, проведено в 58 държави по целия свят и сред близо 60 хил. респонденти. В световен мащаб 52% от населението дава същия отговор за своите национални медии.
Вярват ли българите на националните медии? Оказва се, че 48% се доверяват, но "до определена степен", а 30% изобщо не вярват. 16% на сто пък казват, че обикновено се доверяват.
Българите се уповават повече на националните, отколкото на международните медии, сочи статистиката. 45% казват, че вярват на световните телевизии, вестници и радиа донякъде, а 24% са мнителни.
България: Вярвате ли на националните медии? 48% - До определена степен 16% - Обикновено да 30% - Изобщо 6% - Без отговор | България: Вярвате ли на международните медии? 45% - До определена степен 15% - Обикновено да 24% - Изобщо 16% - Без отговор |
В световен мащаб доверието в националните медии е малко по-голямо, отколкото у нас. 52% избират по-скоро уклончивия отговор „Вярвам само до определена степен“. 21% категорично не се доверяват, а почти още толкова казват, че обикновено вярват на своите национални медии.
Оказва се, че обществото приема почти еднакво националните и международните източници на информация. Точно 52% вярват до определена степен на световните медии, а почти една четвърт от света се съмнява тях.
По света: Вярвате ли на националните медии? 52% - До определена степен 22% - Обикновено да 21% - Изобщо | По света: Вярвате ли на международните медии? 52% - До определена степен 18% - Обикновено да 23% - Изобщо |
Сред най-доверчиви към вътрешните си медии нации са афганистанците, финландците и сирийците. Около половината не се съмняват. На другия полюс са Босна и Херцеговина, Унгария, Ирак и Турция, където пък дялът на недоверчивите доближава 50%.
Колкото до световните медии, най-много им вярват Нигерия, Гана и Етиопия. Противоположно е отношението в Европа и най-вече в западната част, където доверието е само около 10%. Анализът сочи, че с по-високият жизнен стандарт и с по-голямата свобода идва и по-критичната оценка за медиите.